Umowa o zachowaniu poufności (NDA) czy klauzula poufności?

 Nie wiesz kiedy należy podpisać odrębną umowę o zachowaniu poufności, a kiedy wystarczy wpisanie klauzuli poufności do treści innego porozumienia? Zastanawiasz się, jakie dodatkowe elementy znajdują się w NDA? A może szukasz informacji na temat klauzuli poufności? W artykule znajdziesz omówienie takich kwestii, jak:

• różnice między umową NDA a klauzulą poufności,
• kiedy wybrać umowę NDA a kiedy klauzulę poufności,
• czy umowę o zachowaniu poufności można zastąpić klauzulą poufności i odwrotnie.

Czym jest umowa NDA a czym klauzula poufności?

Pierwsza z nich znana jest pod nazwą non-disclosure agreement, w skrócie NDA (umowa o zachowaniu poufności), zwana także confidential disclosure agreement, w skrócie CDA (umowa zobowiązująca do zachowania poufności), a czasem także confidential agreement, w skrócie CA (umowa o poufności).

Jak sama nazwa wskazuje, jest to umowa zobowiązująca strony, bądź jedną z nich, do zachowania w poufności informacji przekazywanych w jej wykonaniu. Umowa taka zawiera dodatkowo szereg istotnych, z punktu widzenia zachowania tajemnicy, postanowień. Najczęściej znajdziesz w niej postanowienia regulujące:

• zakres informacji objętych umową, który oznacza się możliwie precyzyjnie,
• sposób ich oznaczania oraz przekazywania, które to mają zminimalizować ryzyko wycieku informacji,
• sposób postępowania z informacjami poufnymi przez każdą ze stron, a także sposób reakcji w przypadku wycieku danych,
• czas obowiązywania umowy,
• kary umowne przewidziane za naruszenie postanowień umowy NDA,
• niekiedy inne elementy wymagane przez przepisy prawa, np. jeżeli obowiązek ten wiąże się z zakazem konkurencji byłego pracownika, to w umowie należy przewidzieć również ekwiwalent za powstrzymywanie się od wykonywania takiej działalności.

Klauzula poufności natomiast najczęściej zawiera zdecydowanie mniej rozbudowane postanowienia włączone do innej umowy zawieranej pomiędzy tymi samymi stronami. Odnosi się ona z reguły do informacji przekazywanych w wykonaniu tej jednej, konkretnej umowy. Tymczasem, umową NDA mogą zostać objęte dane ujawniane sobie przez strony w czasie dłuższej współpracy.

Z reguły zatem, klauzula poufności jest mniej szczegółowa od umowy NDA oraz osadzona w ramach innej umowy. Klauzula poufności nie występuje samodzielnie. Nie zawsze również łączona jest ona z karami umownymi. Niemniej, ze względu na fakt umieszczenia jej w treści innego porozumienia, jej naruszenie będzie stanowiło zarazem naruszenie tejże umowy. Poszkodowany będzie mógł zatem podnosić roszczenia z odpowiedzialności kontraktowej sprawcy.

Kiedy należy podpisać umowę NDA, a kiedy klauzulę poufności?

W zakresie tym można wyróżnić kilka odrębnych przypadków, którymi są następujące sytuacje:

• forma umowy wynika z przepisów prawa, np. wspomniana wyżej umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy,
• istnieje konieczność przekazania informacji poufnych na etapie poprzedzającym zawarcie umowy (np. w toku rokowań), strony nie są związane inną umową, bądź też informacje mają być przekazywane w oparciu o wiele odrębnych od siebie umów – w takim przypadku zawiera się umowę NDA, której treść ogranicza się do uregulowania kwestii związanych z poufnością danych i nie odnosi się do konkretnych stosunków zobowiązaniowych pomiędzy stronami,
• ujawnieniu podlegać będą informacje odnoszące się zarówno do kwestii objętych umową zasadniczą (tą która określa zasady współpracy stron), a także wykraczającą poza jej ramy,
• wybór pomiędzy klauzulą poufności a umową NDA zależy wyłącznie od woli stron – będzie to miało miejsce w szczególności, gdy przekazywane informacje są jednorodne, bądź należą wyłącznie do kilku kategorii i są łatwe do identyfikacji, a strony łączy tylko jedna umowa. W takim przypadku może nie być konieczności tworzenia odrębnej umowy w przedmiocie poufności, a wystarczające będzie wprowadzenie do umowy określającej podstawy współpracy stron klauzuli poufności.